„I po co nam poezja” – panel dyskusyjny

W kameralnej atmosferze Wypożyczalni Muzycznej WiMBP w Rzeszowie odbyło się spotkanie poświęcone poezji. W panelu dyskusyjnym udział wzięło troje poetów: Barbara Klicka, Dariusz Pado i Janusz Radwański, a rozmowę moderował Jacek Podsiadło, również poeta. Spotkanie było nie tylko okazją do wysłuchania autorskich wierszy, ale przede wszystkim do refleksji nad tym, czym jest poezja i jaką rolę odgrywa we współczesnym świecie.

Dyskusja rozpoczęła się od pytania o definicję poezji. Pojawiły się różne głosy: od stwierdzenia, że „wszystko, co nie jest prozą, jest poezją”, po bardziej osobiste i metaforyczne ujęcia. Jeden z uczestników porównał poezję do karczochów – nie każdy ją lubi, dla niektórych jest „niejadalna”, ale dla innych stanowi prawdziwy przysmak.

Poeci czytali swoje utwory, dzieląc się nie tylko tekstami, ale i emocjami, które im towarzyszyły. W rozmowie podkreślano, że wiersz trzeba poczuć, a melodia języka jest często nieprzekładalna na inne języki. Dlatego tak ważne jest, by tłumaczeniem poezji zajmowali się poeci, tylko bowiem oni potrafią oddać ducha oryginału. Zwrócono też uwagę, że poezję można „tłumaczyć” nie tylko na inne języki, ale również na odrębne formy sztuki – taniec, obraz, muzykę.

Ważnym tematem była rola poezji w życiu człowieka. Barbara Klicka zauważyła, że pojęcie poezji nieustannie się zmienia. Dokumentowanie jej nie jest najistotniejsze. Ważniejsze jest wchodzenie z nią w dialog. Dariusz Pado przyznał, że nie potrzebuje poezji na co dzień, ale wraca do niej w szczególnych momentach – kiedy staje się ona potrzebna. Janusz Radwański przywołał opinię jednego z ukraińskich poetów, który opowiadał o tym, jak zaczął pisać wiersze w czasie wojny – dla niego poezja to sposób na współodczuwanie z drugim człowiekiem.

Na zakończenie głos zabrał Podsiadło, który stwierdził, że poezja jest mu potrzebna do porozumienia z drugim człowiekiem – i że nic nie potrafi jej w tym zastąpić. „Ktoś, kto czyta moje wiersze, jest do mnie podobny” – powiedział, podsumowując tym samym sens poetyckiego dialogu.

Barbara Pawlikowska

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Zadanie współfinansowane ze środków budżetu Województwa Podkarpackiego.

Dofinansowano z budżetu Gminy Miasto Rzeszów.