„Historia z biżuterią w tle” - relacja ze spotkania z Sylwią Tulik-Fąfarą w Filii nr 10

9 stycznia 2024 roku po raz kolejny w klubie czytelniczym Radość Czytania mieliśmy przyjemność gościć Sylwię Tulik-Fąfarę. Tym razem wykład, wsparty prezentacją multimedialną dotyczył tego, co kobiety lubią najbardziej - pięknej, artystycznie wykonanej biżuterii.

Prelegentka rozpoczęła spotkanie od wyjaśnienia terminu biżuteria - to według definicji słownikowej drobny przedmiot służący do ozdobienia ciała lub ubioru, charakteryzujący się artystycznym wykonaniem, pełniący również funkcje związane z kultem religijnym bądź użytkowe, np. klamry, agrafy, spinki do mankietów. Wykonywana z reguły z metali i kamieni szlachetnych. Wartość precjozów liczona jest według karatów, określających masę kamieni i złota, a także czystości złota w stopie, gdyż czyste złoto jest zbyt miękkie i nie zachowałoby pierwotnego kształtu przedmiotu. Zawartość cennego kruszcu określa znak probierczy, nadawany po wykonaniu danego wyrobu. Oprócz złota w jubilerstwie stosuje się kamienie szlachetne, jak np. szmaragdy, rubiny, szafiry i najcenniejsze - diamenty oraz ozdobne: ametysty, turkusy, granaty, topazy i inne. Ważnym elementem podkreślającym piękno klejnotów jest odpowiednia ich obróbka poprzez nadanie szlifu. Eksponuje on efekty optyczne jak np. brylancję (iskrzące odbicia promieni świetlnych) - szczególnie efektowną w przypadku diamentów, wszak oszlifowany staje się brylantem. Estymą cieszą się perły i korale, również chętnie wykorzystywane do wytwarzania biżuterii.

W drugiej części wydarzenia prowadząca omówiła historię tworzenia biżuterii od czasów starożytnego Egiptu po współczesność. Dzięki przygotowanej prezentacji zebrane na spotkaniu klubowiczki i zaproszeni goście mogli podziwiać najrozmaitsze style i mody charakterystyczne dla danej epoki. Zachwycały m.in. precyzja jubilerska, bogactwo zdobnicze, forma inspirowana motywami roślinnymi, czy zwierzęcymi, a także mitologicznymi bestiariuszami. Zaciekawienie wzbudziły też tzw. sekretniki – otwierane medaliony, charakterystyczne dla okresu biedermeieru, w których umieszczano drogie sercu pamiątki, np. miniaturowe portrety lub pukle włosów ukochanych osób. 

Od czasów Ludwika XIV królowe i arystokratki obowiązkowo posiadały tzw. parure - zestaw składający się z kolii, kolczyków, broszy, bransolety i tiary lub diademu. Mniej zasobne panie zadowalały się demi parure, zawierające zazwyczaj kolczyki i kolię. 

Jednym z ciekawych trendów związanych z modą była biżuteria żałobna, która miała upamiętniać zmarłą osobę oraz biżuteria patriotyczna, charakterystyczna dla Polski popowstaniowej, skromna w wykonaniu, często w formie krzyżyka, kotwicy, orła oplecionego koroną cierniową. Bransolety i naszyjniki miały zaś formę łańcucha lub sznura i symbolizowały niewolę. 

Mało znanym faktem archeologicznym jest tzw. skarb ze Świlczy na Podkarpaciu odkryty w 1976 roku, pochodzący z ok. V w. n. e.

Kolejnym tematem poruszonym na spotkaniu była biżuteria sztuczna produkowana od lat dwudziestych i trzydziestych dwudziestego wieku. Sztuczna biżuteria również może być małym dziełem sztuki i cechować się niewątpliwym artyzmem wykonania. Jako elementy ozdobne można wykorzystywać drewno, porcelanę, czy szkło – zwłaszcza kryształy Swarovskiego.

Po wysłuchaniu prelekcji można było podziwiać eksponaty przygotowane kolekcjonerkę biżuterii.

Dziękujemy Sylwii Tulik-Fąfarze za arcyciekawy wykład i stworzenie wyjątkowej atmosfery obcowania ze sztuką podczas spotkania w naszej Bibliotece.

 

Jolanta Jędryka

Galeria zdjęć

Grupa dorosłych osób siedzi przy stolikach w bibliotece, wita ich dyrektorka placówki Grupa dorosłych osób ogląda na ekranie prezentację poświęconą biżuterii Grupa dorosłych osób ogląda na ekranie prezentację na temat biżuterii Grupa dorosłych osób ogląda na ekranie zdjęcia biżuterii
powrót do kategorii
Poprzedni Następny

Pozostałe
aktualności