Spotkanie DKK w Filii Nr 8 WiMBP w Rzeszowie o książce "Ogród sekretów i zdrad" Agnieszki Krawczyk
Agnieszka Krawczyk to autorka, której książki od lat cieszą się popularnością wśród czytelników. Najczęściej swoje opowieści zamieszcza w kilkutomowych cyklach. Najbardziej znane to m. in. „Uśmiech losu”, „Leśne ustronie”, „Czary codzienności”, „Magiczne miejsce”, „Ulica Wierzbowa”. Już we wrześniu będzie mieć premierę jej najnowsza książka „Opiekunka marzeń”.
„Każdy pałac ma swoje sekrety………I Łabonarówka nie odbiega tutaj od innych”
Akcja powieści toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, w obu główną osią fabuły jest pałac w Łabonarówce.
Współcześnie - Warszawa i Łabonarówka 2019 rok
Róża Jabłonowska to główna bohaterka tej części opowieści. Jest marszandką sztuki, od lat prowadzi z przyjaciółką Beatą znaną galerię, w której sprzedają z powodzeniem obrazy.
Dorota Jabłonowska, matka Róży, córka Georginy, kiedyś tłumaczka książek, teraz sama pisze cieszące się powodzeniem obyczajowe dreszczowce. Ma duże grono wielbicieli. Jest stanowcza i lubi mieć ostatnie zdanie w każdej sprawie.
Georgina ( Gina ) z domu Korsakowska, babcia Róży, matka Doroty. Ma 95 lat, na własne życzenie mieszka w domu seniora Wrzosowy Zakątek.
Te bohaterki poznajemy w momencie kiedy Dorota postanawia urządzić wielką fetę z okazji urodzin swoich i swojej matki w pięknym pałacu w Łabonarówce. Wybór miejsca imprezy nie jest przypadkowy, jest to bowiem dawna siedziba ich rodziny, utracona jeszcze przed wojną, a teraz odrestaurowana i przerobiona na hotel. Obecnymi właścicielami są Roman i Urszula Niezwińscy. Cała historia zaczyna się, gdy Róża na prośbę matki jedzie obejrzeć to miejsce. Pobyt w pałacu i poznanie pani Urszuli, która jest zakochana w postaci Matyldy Korsakowskiej, prababki Róży ( ma nawet jej autentyczny portret ) sprawi, że dziewczyna zapragnie poznać historię swoich pradziadków i odkryć sekrety i tajemnice, które wydarzyły się tam prawie sto lat temu i miały na zawsze pozostać w ukryciu, a o których babcia Gina i matka Róży niewiele jej opowiadały.
„W starannie wyremontowanej oranżerii Matylda postanowiła uprawiać egzotyczne i niezwykłe kwiaty. Takie, o jakich nikomu się nie śniło – trujące, mięsożerne, dziwne i wynaturzone……..a szczególnie pociągały ją hybrydy……….Uważała to miejsce za swoje prawdziwe królestwo, w którym czuła się sobą. Niczego nie udawała i mogła bez przeszkód snuć marzenia i kreślić plany.”
Największe wrażenie na Róży zrobi właśnie owa oranżeria, która teraz stoi pusta i wymaga odnowienia. To miejsce budzi w dziewczynie niepokój i jest przekonana , że dawno temu wydarzyło się tutaj coś bardzo złego. „Miała niejasne wrażenie, że zaczyna zagłębiać się w dziwny świat pełen dawnych sekretów i tajemnic. Jakby ktoś odkorkował starą butelkę perfum i z jej dna wydobył się zapach, o którym nikt już prawie nie pamiętał, ale który wciąż potrafił podrażniać zmysły. I przywołać historie, jakich istnienia nie podejrzewałoby się w najśmielszych snach.”
Zwrot akcji nastąpi, gdy Róża pozna Maksa Niezwińskiego, syna Romana i pasierba Urszuli. Maks jest byłym fotoreporterem wojennym, przeżył jakąś traumę podczas pobytu na wojnie w Syrii, dlatego też wydaje się być nieprzystępny i oschły, więc z początku dziewczyna nie darzy go sympatią. Któregoś dnia zostaje zaskoczona niezapowiedzianą wizytą Maksa, który przywozi ze sobą tajemnicze czarno – białe zdjęcia ( na jednym z nich jest Matylda Korsakowska ) i zabytkowy pistolet, odnalezione podczas remontu oranżerii. Gdy Maks dotrze do ciekawych artykułów pisanych przez Karola Mikanowskiego( kuzyna Matyldy) do gazety w Berlinie, jego samego zafascynują te wszystkie tajemnice. Wtedy wraz z Różą rozpoczną własne śledztwo. To co wydarzyło się w Łabonarówce sto lat temu obfituje w liczne znaki zapytania. Dlaczego Augustyn popełnił samobójstwo? Co tak naprawdę było przyczyną śmierci jego żony? Co stało się z młodym poetą Tytusem Wilskim, po którym zaginął wszelki ślad? Jak dalej potoczyły się losy Adelajdy i dlaczego zmieniła swoje nazwisko? No i jak i kiedy umarła?
„A przecież nic na tym świecie nie jest idealne i nawet nie powinno takie być. Wystarczy, że jest po prostu dobre.”
Czy Róży uda się poznać tajemnice rodzinne? Co wydarzyło się przed laty w pałacu w Łabonarówce, który babcia Gina nazwała palais fatal czyli fatalny pałac?
Dwudziestolecie międzywojenne – Łabonarówka lata 1929- 1930
W tych rozdziałach poznajemy pradziadków Róży, dziadków Doroty i rodziców Georginy.
Matylda Korsakowska, druga żona Augustyna, matka małej Giny, macocha nastoletniej Adelajdy. Kobieta próżna, zaborcza, zmanierowana, lubiąca błyszczeć i być zawsze w centrum uwagi. Wszyscy powinni ją podziwiać, schlebiać jej i prawić komplementy. To właśnie ona knuje intrygi wraz ze snobistycznym i zarozumiałym kuzynem Karolem , z którym od lat zdradza męża. Dla niej Łabonarówka to demonstracja bogactwa bez którego nie umie żyć. Pałac urządza na bogato z ogromnym przepychem. Nie może tutaj niczego zabraknąć, jest nawet kort tenisowy. Zaczyna marzyć o organizowaniu wystawnych przyjęć, o których będzie głośno nawet w Warszawie i zapraszaniu na nie gości z wyższych sfer. Pomaga jej w tym Karol, ale sprowadza do pałacu nie do końca elitarne towarzystwo. To ludzie, którzy liczą na dobrą zabawę na koszt właścicieli. I właśnie z ich powodu wynikają kłopoty i późniejsze dramaty. Urządzane są także seanse spirytystyczne. Podczas jednego z nich znane medium przepowiada, że w pałacu ktoś wkrótce zginie.
Augustyn Korsakowski, zdolny przedsiębiorca, wchodzi w spółkę naftowo – gazową, która przynosi milionowe zyski. Stać go więc na to, by zaspokajać fanaberie żony. Często nieobecny w domu, nie wie co wyczynia jego żona. Wie jednak, że najbardziej zależy jej na jego majątku. On jednak pragnie przede wszystkim zabezpieczyć córki.
Adelajda Korsakowska, córka Augustyna z pierwszego małżeństwa, uzdolniona pianistka i wrażliwa dziewczyna, której macocha nie znosi i chce pozbyć się z domu.
Gina Korsakowska, młodsza siostra Adelajdy, córka Augustyna i Matyldy, wtedy mała dziewczynka, niewiele rozumiejąca mimowolna obserwatorka dramatycznych wydarzeń w pałacu.
Karol Mikanowski, kuzyn Matyldy i jej kochanek. Niedoszły malarz, choć namalował portret Matyldy, zna wiele jej tajemnic i często ją szantażuje. Marzy mu się poślubienie Adelajdy i przejęcie majątku Korsakowskich.
Tytus Wilski, wnuk Heleny Wilskiej, poprzedniej właścicielki Łabonarówki, młody i zdolny poeta. Jest częstym gościem w pałacu razem z Karolem. On także jest zakochany w Adelajdzie.
Łabonarówka to taki feniks, który odradza się z popiołów……Za każdym razem. To miejsce ma niewiarygodną siłę. Zapewne czerpie energię z ludzi. Wysysa ją……..”
Agnieszka Krawczyk bardzo wnikliwie opisała realia życia polskiej arystokracji okresu międzywojnia. Wystrój pałacu, stroje, rauty, przyjęcia, ale także typowe dla tamtych czasów zainteresowanie sztuką, poezją, muzyką, motoryzacją czy sportem. Pokazała świat przepychu, obłudy, pięknych posiadłości, ekskluzywnych restauracji, znanych kabaretów, teatrzyków rewiowych, słynnych poetów i literatów. Słowem połączenie świata artystycznego, pełnego blichtru i wręcz „narkotycznego natchnienia”, ze światem wyższych sfer, który ma swoje określone formy zachowań. To wszystko powoduje, że pojawiają się intrygi, manipulacje, nieosiągalne marzenia, tajemnice, aż wreszcie dochodzi do zbrodni. Do tego dawny urok arystokracji, jej ekscentryczność, a nawet snobizm połączone z naiwnym przekonaniem, że taki świat będzie trwał wiecznie i nic go nie zburzy.
Autorka mistrzowsko zbudowała napięcie, ukazując zawiłe relacje między bohaterami, stopniowo ujawniając tajemnice i zbrodnie, przeplatając teraźniejszą historię z okresem dwudziestolecia. Dialogi są autentyczne i naturalne, co dodaje wiarygodności postaciom.
Tworząc swoich charyzmatycznych bohaterów pokazała wnikliwe studium ludzkich zachowań, ich zakłamanych relacji, wzajemnych zależności, zazdrości i zła. A to sprawia, że opowiadana historia jest emocjonująca i wciągająca. Z bohaterów na plan pierwszy wysuwa się Matylda Korsakowska. To wokół jej osoby toczy się cała historia, również ta współczesna. Jeśli chodzi o postać Doroty Jabłonowskiej ( matki Róży) to daje się zauważyć, że jest bardzo podobna do swojej babki Matyldy. Mają wiele wspólnych cech charakteru.
„Ogród sekretów i zdrad” to przepiękna i bardzo klimatyczna opowieść o kobietach z rodu Korsakowskich. Pełna uniesień, dramatów, kłamstw, sekretów i intryg podróż w tajemniczą i zawiłą przeszłość. Przeszłość, która istnieje i wpływa na teraźniejsze życie. Ta książka to doskonałe połączenie powieści obyczajowej z kryminałem. Napisana jest prostym, nieskomplikowanym językiem, co sprawia, że czyta się ją szybko.
Akcja kończy się wyjaśnieniem kilku tajemnic, ale sporo pozostaje jeszcze do odkrycia, co zapewne nastąpi w dwóch kolejnych częściach : „Kolekcja straconych chwil” i „Wśród burz.”
Małgorzata Świder - moderatorka DKK w Filii Nr 8 WiMBP w Rzeszowie
