“Robinson w Bolechowie” Macieja Płazy daje wiele możliwości interpretacji - spotkanie DKK w BP MiG w Nowej Dębie
“Robinson w Bolechowie” Macieja Płazy daje wiele możliwości interpretacji. Jak napisał autor w zakończeniu, w książce znalazło się wiele nawiązań do literatury, muzyki i sztuk plastycznych. Na szczęście czytanie powieści sprawia przyjemność czytelnikowi i bez znajomości tych nawiązań. Książka ma dość skomplikowaną strukturę. Wiele w niej niedomówień, przemilczeń. Klubowiczki na spotkaniu próbowały ustalić powiązania między bohaterami powieści. Nie do końca im się to udało.
Chronologicznie akcja powieści obejmuje trzy pokolenia, od czasów przedwojennych do współczesności. Miejscem akcji jest Bolechów, fikcyjna miejscowość w pobliżu Sandomierza. Przed wojną właścicielem pałacu był hrabia. Po wojnie w pałacu powstało muzeum, którego kustoszem został Stefan, ojciec Łucji i dziadek Roberta. Obok jest wieś gospodarska i PGR. Tam mieszka kamieniarz Franciszek z córką Urszulą. Losy obu rodzin przeplatają się ze sobą, a może i łączą. A wszystko to pokazane jest na tle przemian zachodzących na polskiej wsi. Robert opuszcza Bolechów i przenosi się do Poznania. Robi niesamowitą karierę jako malarz. Przy okazji czytelnik dowiaduje się, jak powstają obrazy malowane techniką tempery oraz jak funkcjonuje rynek sztuki.
“Robinson w Bolechowie” jest napisany bardzo bogatym językiem. Maciej Płaza nie ukrywa swoich fascynacji prozą Bruno Schulza, Bolesława Leśmian, Tadeusza Nowaka i Mariana Pilota. Interesują go “alchemicy” języka. Powieść Macieja Płazy wymagała skupienia podczas czytania. Długie zdania, neologizmy, ozdobniki językowe nie ułatwiały lektury. Jednak część czytelniczek dała się ponieść fabule powieści. Inne zaś nie były w stanie dokończyć lektury. Co nie przeszkodziło wszystkim paniom wytrwale dyskutować.
Małgorzata Trela - moderator DKK w BP MiG w Nowej Dębie
