Nasz ostatni dzień Adama Silvery na spotkaniu DKK dla młodzieży w Oddziale dla Dzieci i Młodzieży
Adam Silvera jest autorem popularnych w Stanach Zjednoczonych powieści społecznych i obyczajowych, w których przeplątają się ze sobą: szczęście i depresja, miłość i samotność, queer i straight. Urodził się i dorastał na Bronksie. Pracował w branży wydawniczej, jako księgarz dziecięcy, asystent marketingowy w firmie zajmującej się rozwojem literatury oraz recenzent książek dla dzieci i młodzieży. Sławę przyniósł mu debiut, wydana w 2015 roku powieść Raczej szczęśliwy niż nie, która stała się bestsellerem. Autorowi przyznano tytuł Weekly Flying Start Publishers.
Nasz ostatni dzień to kolejna poruszająca książka Silvery po Raczej szczęśliwego niż nie i Zostawiłeś mi tylko przeszłość. Piątego września, po północy, Mateo Torrez i Rufus Emeterio otrzymują telefon z biura Prognozy Śmierci, z informacją że w ciągu 24 godzin umrą. Heroldowie przekazują informację o śmierci, aby Zgonersi mogli przeżyć swój ostatni dzień jak najlepiej. Dzięki aplikacji Ostatni Przyjaciel Rufus i Mateo spotykają się i postanawiają razem spędzić czas jaki im pozostał. „Ponieważ jednak nie chciałem żyć niezwyciężenie, tak jak ci wszyscy, którzy nie dostali swojego powiadomienia, zmarnowałem te wszystkie wczoraj i skończyły mi się wszystkie jutra” (Nasz ostatni dzień, tłum. Agnieszka Brodzik, We Need Ya, 2019, s. 253.)
Trudno jest pogodzić się z nieuchronną śmiercią, tym bardziej gdy się jest jeszcze nastolatkiem. Na dodatek okazuje się, że ten ostatni dzień jest dla Rufusa i Mateo największą przygodą ich życia. Są dla siebie zupełnie obcymi ludźmi, a jednak zaprzyjaźniają się. Chyba sami nie zdawali sobie sprawy, jak bardzo samotni byli, z różnych powodów. Perspektywa zbliżającej się śmierci otwiera ich na drugą osobę i sprawia, że pojawia się potrzeba akceptacji, przyjaźni i miłości.
„Dwanaście godzin temu odebrałem telefon i usłyszałem, że umrę. Teraz żyję bardziej niż wtedy” (Nasz ostatni dzień, tłum. Agnieszka Brodzik, We Need Ya, 2019, s. 17.)
Powieść ze swym ponurym wydźwiękiem zmusza do zatrzymania się na chwilę i zastanowienia nad sensem i ulotnością życia. Opowiada o stracie i nie łatwym pogodzeniu się z traumatyczną przeszłością. Autor przypomina nam, że nie będziemy żyć wiecznie. Porusza problemy samoakceptacji, otworzenia się na drugiego człowieka, na szczęście i życie każdą chwilą. Wraz z Klubowiczami zastanawialiśmy się czy chcielibyśmy znać datę swojej śmierci i co zrobilibyśmy w takiej sytuacji? Jakie marzenia chcielibyśmy spełnić w tym ostatnim dniu. Wykonaliśmy również „filiżanki mocy” z dodającymi otuchy i inspirującymi maksymami.
Agnieszka Dworak - moderatorka DKK w Oddziale dla Dzieci i Młodzieży WiMBP w Rzeszowie
